Katholieke Young Professionals![]() Maar op Pinsterzaterdag 22 mei 2021 hadden we dan toch de eerste bedevaart, en wel een groep van buiten. Een groep van tien leden van de Katholieke Young Professionals uit Utrecht kwam wandelend van station Ede-Wageningen naar Maria van Renkum. Het bar slechte weer (regen en nog eens regen) vormde geen barrière voor de jongeren, die na hun afstuderen bij elkaar blijven komen. Pastoor Ignatius Ringhofer van de Gerardus Majellaparochie celebreerde met medebroeder van St. Jan Johannes Pio de eucharistie. “Moge het bedevaartsoord Maria van Renkum blijven bestaan as toevluchtsoord voor pelgrims”, zei de pastoor in zijn overweging. Tegen de avond wandelde de groep verder naar station Wolfheze. |
|
![]() Heel anders was het weer op Sacramentszondag 6 juni. Pastoor Henri ten Have ging samen met pastor Roderick Vonhögen voor in de eucharistie. Op Sacramentsdag vieren we dat Jezus Christus zijn lichaam en bloed in de vorm van brood en wijn met ons deelt. Bij stralend weer en met veel deelnemers aan de processie werd de hostie in de monstrans door het Mariapark gedragen, o.a. onder het zingen van het ‘Ave verum Corpus’ (‘Wees gegroet, waarachtig Lichaam’). |
|
O |
|
De bisschop celebreerde samen met pastoor Henri ten Have de eucharistie met de pelgrims en zo’n 70 parochianen (op anderhalve meter afstand van elkaar). “Als je goed kijkt, zie je dat Maria van Renkum glimlacht”, merkte mgr. Woorts op. Na de Mis trokken de kerkgangers in processie door het Mariapark, het Mariabeeld voorop. De pelgrims gingen daarna aan de lunch - geweldig verzorgd door Carmen en Glenn -, kregen van Marijke van Silfhout een uitgebreide rondleiding langs de iconen in het park, en van John Bartels een korte en krachtige uitleg over Maria van Renkum. In de afsluitende Mariahulde met Sacramentslof sprak bisschop Woorts: “Als medepelgrims blijven we in gebed met elkaar verbonden”, waarna hij afscheid nam van Maria van Renkum. |
|
‘Het was hier voortreffelijk’, zei een pelgrim. Een ander: ‘een bijzondere dag met fijne gesprekken in een mooie omgeving’. Nog een bedevaartganger: ‘een mooie devotiedag en een goed gesprek met de bisschop dat me kracht geeft’. |
|
Vijf seminaristen uit Heiloo kwamen woensdag 15 september op hun jaarlijkse retraite en bedevaart naar Maria van Renkum. Heiloo is zelf bedevaartplaats: Onze Lieve Vrouw ter Nood, waarvoor Grootseminarie St. Willibrord de zorg draagt. Het gezelschap was onder de indruk van kerk en park en schreef in een reactie dat Renkum met recht een gastvrije kerk is. “Het beeld van Maria is verbonden met een geschiedenis van vele bedevaarten en wonderlijke gebeurtenissen. Veel mensen komen hier bidden bij Maria en vinden er innerlijke rust en de diepe vreugde die van God komt.” |
|
Hij vervolgt: “De pastorie was na de Mis omgetoverd in een warme lunchroom: dampende erwtensoep, heerlijk belegde kadetjes, drinken. John Bartels vertelde over Maria van Renkum van 1380 tot heden: de eerste bedevaarten, de miraculeuze reis van het Mariabeeld na de Reformatie, de terugkeer naar Renkum in 1928, en de huidige bedevaarten. Leny Lotgerink leidde ons langs de droevige geheimen, de blijde geheimen en de geheimen van het licht, uitgebeeld op iconen in het park. Ondanks het miezerige weer genoten we van de uitleg en het enthousiasme van Leny. We sloten de zeer geslaagde bedevaart naar Renkum af in de pastorie met heerlijke koffie en thee.” |
|
![]() Tien deelnemers van de groep Geloven Nu uit IJsselstein maakten donderdag 7 oktober de reis naar Renkum. De bedevaart paste goed bij het karakter van de groep, die ‘vanuit de jachtige wereld wil overstappen naar een ander niveau, waarop werkelijke ontmoetingen kunnen plaatsvinden met de ander en met de Ander’. Na de voorstelronde (met zelfgebakken cake van Carmen) vertelde pastoor Henri ten Have over zijn leven op de boerderij, zijn studie en roeping, en zijn werk als student en later als priester/pastoor. Bij het luiden van de kerkklokken op het middaguur bad de groep het Angelus, gevolgd door een meditatieve wandeling in het Mariapark, onder leiding van de pastoor. Na de lunch was er biechtgelegenheid en een eucharistieviering met pastoor Henri ten Have als celebrant. |
|
“De viering begon met een processie onder samenzang van bekende Marialiederen. De bloemen die de mensen hadden meegenomen, gaven de eerbiedige processie blijheid en kleur. De bloemen werden bij het aloude Mariabeeld gebracht. Heel mooi om hierbij aanwezig te zijn”, aldus Enny. Enny was nog niet bekend met het verhaal van het Mariabeeld. “Daarom vond ik het prettig dat Leny Lotgerink de heftige geschiedenis van het beeld kort, duidelijk en enthousiast vertelde.” |
|
“Het heeft iets speciaals als je samen met zoveel mensen de rozenkrans bidt. Ontroerend, hoe ook twee kinderstemmen ons voorgingen in gebed. Jeshua en Giovanni, ouders van deze kinderen, komen van verre. Voor de vluchtelingen onder ons en wereldwijd werd een extra tientje gebeden.” |
|
Enny vond het heerlijk om onder het genot van koffie en versnaperingen verzorgd door Bep en Frits Heijmans, ‘met verschillende lieve mensen na te praten en te genieten van een bijzondere, prachtige middag’. Zij was bepaald niet de enige enthousiaste kerkganger. Dirigent Regina reageerde: “De organisatie heeft fantastisch voor ons gezorgd. Ik kijk er met een warm, fijn en tevreden gevoel op terug. Fijn dat we konden zingen!” |
|
De eerste activiteit ‘in het mooie kerkje’ was het volgen van Jezus’ laatste stappen in de Kruisweg, onder leiding van de eigen diaken Vincent van der Helm. ‘Gesterkt door koffie en heerlijk zelfgebakken appelgebak’ woonden de Betuwse pelgrims de ‘mooie Mis met een goede preek van pastoor Ten Have’ bij. Na deze viering was er een lekkere lunch, bestaande uit erwtensoep, broodjes en fruit, verzorgd door Carmen en haar man. John Bartels gaf vervolgens in de kerk uitgebreid uitleg over het Mariabeeld, dat de storm van eeuwen heeft doorstaan. Het regenachtige weer liet het toch toe in het Rosarium Mariae een wandeling te maken langs de iconen met de geheimen van de Rozenkrans te maken, met Leny Lotgerink als gids. Na de koffie en thee werd de dag besloten met de aanbidding en het Rozenkransgebed door de diaken. De initiatiefnemers Ria Gooijer en Dick Gooijer jr. schrijven tot slot, dat we ‘met mooie herinneringen in de gereedstaande bus stapten’: “Voor de meesten van ons was dit het eerste bezoek aan Renkum, maar wellicht of zeker niet voor het laatst!” |
|
Apotheose bedevaartjaar Terugkijkend kunnen we - ondanks de valse start door corona - toch spreken van een goed bedevaartjaar. Het begin was moeizaam, maar vooral oktober maakte veel goed. Naast de genoemde bedevaarten en pelgrimsgroepen bezoeken talloze mensen de kerk, die dagelijks openstaat om een kaarsje op te steken bij Maria. |